… nie da się raz na zawsze przeskoczyć
z życia nieświadomego do przebudzonego.
Trzeba wykonywać ten skok w każdej chwili,
bez przerwy być w powietrzu, nigdy na stałym gruncie.
~ Marcin Fabjański, Zaufaj życiu. Nie zakochuj się w przelatującym wróblu
Dzięki, A.!;)
Nareszcie.
Nie wiem czy raz na zawsze,
ale na pewno dogłębnie dotarło do mnie,
że szaleństwem jest naleganie aby inni
dotrzymywali mi kroku w moim rozumieniu Rzeczywistości.
Wreszcie pojęłam, że robię krzywdę
(wydłużam proces rozwoju i dochodzenia do siebie)
komuś, dla kogo przecież chcę jak najlepiej.
Nie mamy pojęcia co jest najlepsze,
w danym momencie, dla drugiego człowieka.
Wszystko w swoim czasie.
It’s a terrible thing, I think, in life
to wait until you’re ready.
I have this feeling now that actually
no one is ever ready to do anything.
There is almost no such thing as ready.
There is only now. And you may as well do it now.
Generally speaking, now is as good a time as any.
~ Hugh Laurie
Najpierw jest to nieco sztuczne /celowe, zamierzone/
zatrzymywanie chwili na tu i teraz.
Aż nagle pewnego dnia, patrzysz za okno
i nie widzisz już niczego innego..
tylko (to co) TERAZ.
Nie ciągnę już za sobą swojej historii
(pełnionych ról, kontekstu) utożsamiając się
ze wszystkim kim jestem.
TERAZ jestem tylko staniem i patrzeniem.
A – jak akceptacja.
