Próbując przechytrzyć innych – nie stracić,
nie dać się wykorzystać, zyskać – najbardziej
trafiamy w siebie. Siebie eksploatujemy, osłabiamy,
zniewalamy, siebie wykorzystujemy. Nawet tego nie dostrzegając –
obracamy się przeciwko sobie (samym).
Spójrz jak to działa. Pewnego dnia umrzesz.
Wiem, to raczej oczywiste, ale przypominam,
żeby nie wyleciało Ci z pamięci. Ty i wszyscy,
których znasz będziecie wkrótce martwi. A w tym
krótkim okresie między tutaj i tam istnieje
ograniczona liczba kwestii, którymi należy się przejmować.
Prawdę mówiąc, bardzo ograniczona. Ale jeśli będziesz
kręcił się w kółko i przejmował wszystkim i wszystkimi,
nie zastanawiając się nad tym i nie dokonując
świadomych wyborów – cóż, będziesz miał przerąbane.
~ Mark Manson, Subtelnie mówię f*ck. Sprzeczna z logiką metoda na szczęśliwe życie
W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy;
tak wiele rzeczy budzi w nas zaraz przeczucie
straty, że kiedy się je traci – nie ma sprawy.
Trać co dzień coś nowego. Przyjmuj bez obawy
straconą szansę, upływ chwil, zgubione klucze.
W sztuce tracenia nie jest trudno dojść do wprawy
Trać rozleglej, trać szybciej, ćwicz – wejdzie ci w nawyk
utrata miejsc, nazw, schronień, dokąd chciałeś uciec
lub chociażby się wybrać. Praktykuj te sprawy.
(…)
~ Elizabeth Bishop, Ta jedna sztuka
Chwilowa utrata uwagi
na dzieci,
grozi utratą kontroli
nad sobą.
po pierwsze pokój/łagodność/zgoda
ale nie pokój za cenę wojny
wartość/cel nadrzędny, wobec tych podrzędnych
po pierwsze i po ostatnie – pokój
przepływ
