mam TO
blog o uważności w praktyce
bądź dobrej myśli
Bądź dobrej myśli,
bo po co być złej”.
– Stanisław Lem
procesy poznawcze w praktyce
Uruchomienie przez organizm procesu poznawczego świadczy nie tylko
o potrzebie nabycia lub zmiany wiedzy na temat otaczającego go środowiska,
otoczenia, w tym jego właściwościach, ale także o procesie kształtowania
zachowań w określonym środowisku i odbierania informacji z otoczenia, ich
przechowywania i przekształcania i wyprowadzaniu ich ponownie do otoczenia
w postaci reakcji zachowania, określanych jako sprzężenie zwrotne.
Procesy poznawcze, źródło: Wikipedia
tylko patrzę
Cóż mogę powiedzieć,
widać przyszła pora na niemówienie.
;)
hop w kolejny rok
Czasami mam wrażenie, że tak wolno się uczę. Po kilka razy
przerabiam te same lekcje, pół wieku na karku, a ja gramolę się
pod tę górę i skubię tę Wiedzę, zamiast raz na zawsze zobaczyć,
co ma być widziane, zrozumieć, co ma być rozumiane i wyciągnąć
wnioski.
Wiem, wiem.. wszystko po kolei, w swoim czasie i na swoim miejscu,
ale czasem boję się, że życia nie starczy na te nauki.
a propos weekendów
Sobota powinna być od bardzo poważnych rzeczy, takich jak życie i odpoczynek.
Nie znam pilniejszych potrzeb, niż te związane z szacunkiem do własnego zdrowia.
Cała reszta, za którą lubimy gonić, to zwykły szum.
– Joanna Flis
..i mimo wszystko, TO prawda!
oparcie w oddechu
Tak sobie myślę, że priorytetów nie powinno być dużo.
Może kilka, ale takich prawdziwych, dla nas ważnych.
I wtedy droga staje się prostsza, wiemy czego się trzymać,
robimy to spokojnie i metodycznie, a w konsekwencji
wychodzi nam TO na dobre.
zasady
No proszę, 7 lat później,
a TO ciągle aktualne.
1. Odprężać się na bieżąco i pamiętać o oddechu.
2. Znajdować przyjemność we wszystkim (co nas spotyka).
3. Nie traktować życia zbyt serio.
4. Pamiętać, że wszystko minie.
ku pamięci
Kiedy liczy się tylko bieżący dzień, ba! bieżąca chwila,
życie staje się prostsze, ba! piękniejsze.
Nie ma obaw związanych z przyszłością, silnych wzruszeń o przeszłości,
nie ma żalu za straconym czasem i okazjami. Jest tylko TO, co jest.
a to przeważnie jest bardziej znośne/dobre, niż to, co podpowiada wyobraźnia.
klasy nie udasz
Mam taką fantazję, że w życiu nie chodzi o to jak wyglądamy, gdzie mieszkamy, jak się ubieramy,
jak ekskluzywnie spędzamy wolny czas – tylko o to, czy w obliczu różnych wydarzeń życiowych
potrafimy zachować klasę. Klasy nie udasz – nie ukryjesz jej braku pod pięknymi ciuchami, tytułami,
znajomościami, wyrzeźbionym ciałem, czy pozornym intelektualizmem. Ona albo jest częścią Ciebie
i manifestuje się w każdym twoim działaniu, albo nie. Dla mnie to największy papierek lakmusowy
dojrzałości.
– Joanna Flis
o potrzebie kontroli
Czasami zachowuję się tak, jakbym chciała unieść
na plecach cały świat, ja, sama i to z własnej woli.
Pewnie nawet myślę, że dam radę..
Chyba znowu muszę poćwiczyć sztukę odpuszczania.