mniej oczywiste bogactwa

Kiedy zszedłem ze szczytu góry, przypomniałem sobie,
że niegdyś – nie tak znowu dawno temu – dostęp do informacji
oraz wolność przemieszczania się wydawały się naszym
największym luksusem. Dziś najwyższą nagrodą zdaje się
uwolnienie od dostępu do informacji oraz możliwość trwania w bezruchu.

Bezruch to nie tylko domena tych, którzy mogą sobie na niego pozwolić –
to konieczność dla każdego, kto pragnie sięgnąć po mniej oczywiste bogactwa.

~ Pico Iyer, Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd ♥

na nic nie czekam

Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Mógłbym to teatrum oglądać bez końca
Na przechodniów patrzeć
Ten ma wikt i opierunek
Tamten nie ma nic
Ten wyrusza, ten przystanął
Idzie para wciąż za ręce
Każdy człowiek inny w swoją idzie stronę
Ten wyrusza smutny, ten jest zamyślony (…)

Stanisław Soyka, Ławeczka-Bajeczka

sztuka bezruchu

W epoce prędkości, zacząłem dostrzegać,
nie ma nic bardziej oszałamiającego
niż zwolnienie tempa.
W epoce zakłóceń nie ma nic bardziej luksusowego
niż skupienie uwagi.

W epoce ciągłego ruchu nie ma nic ważniejszego
niż siedzenie w miejscu.

~ Pico Iyer, Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd